Sunday, November 29, 2009

ഹരിശ്രീ ഗണപതയേ നമ:

ഹരിശ്രീ ഗണപതയേ നമ:
ഞാനും ബ്ലോഗ് എഴുതി തുടങ്ങുകയാണ് . നാടോടുമ്പോള്‍ നടുവേ ഓടണം എന്നല്ലേ പറയുക . എഴുതാന്‍ കാരണം എന്‍റെ സുഹൃത്ത് ആയ ജിജേഷ് ആണ് . അവന്‍ എപ്പോളോ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു ഒരു ബ്ലോഗ് എഴുതി നോക്കാന്‍ . മനസ്സില്‍ അന്ന് വെറുതെ കോറിയിട്ട ആ മോഹം ഇന്നു അമേരിക്കയിലെ കന്‍സാസ് സംസ്ഥാനത്തിലെ വാടക മുറിയില്‍ ചുമ്മാ ഇരുന്നപോലാണ് സക്ഷല്‍കരിക്കപെടുന്നത് . ഇതാണ് പറയുന്നേ . എല്ലാത്തിനും അതിന്‍റെതായസമയം ഉണ്ട് എന്ന് ...ഈ ബ്ലോഗ്‌ നു വേണ്ട എല്ലാ പിന്തുണയും തന്ന രാകേഷ് നോടും നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാന്‍ തുടങ്ങട്ടെ ..!!!!

എന്തിനും അല്പം മുഖവുര നല്ലതാണ് .. മുന്‍‌കൂര്‍ ജാമ്യം എടുത്തോട്ടെ .. ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായാണ് ഞാന്‍ എഴുതുന്നത്‌.. ഞാന്‍ ഇതിനു മുന്‍പ് എന്തെങ്കിലും എഴുതിയതായി ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നില്ല ..അതുകൊണ്ട് ഒരുപാട് കുറവുകളും കുറ്റങ്ങളും കാണും .. എല്ലാം ക്ഷമിക്കുക , വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ക്കും സ്വാഗതം ..

ആദ്യത്തെ കൃതി ഉറ്റവനും , എനിക്ക് എഴുതുവാന്‍ പ്ര
ചോദനവും ആയ .. ജിജേഷ് നു സമര്‍പ്പിക്കുന്നു ..

സമയം ഏകദേശം 8 മണി ആയിക്കാണും . ചെന്നൈ അതിന്റെ തിരക്കുകളെ പതിയെ ഒതുക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നു .ഷോലിംഗനെല്ലൂര്‍ ഗ്രാമപഞ്ചായത്തിലെ laxuary മുറിയില്‍ ഞാനും ജിജെഷും മുകളില്‍ ഫാന്‍ എത്ര വട്ടം കറങ്ങുന്നു എന്ന് എണ്ണമെടുത്തു കിടക്കുകയാണ് .വെള്ളിയാഴ്ച ആയതിനാല്‍ റൂമില്‍ ഞാനും അവനും മാത്രമേ ഉള്ളൂ . പുറത്തുചെറിയ ചാറല്‍മഴ മാറി വരുന്നേ ഉള്ളൂ .

ഞങ്ങള്‍ പഠിച്ച സംഖ്യകള്‍ എല്ലാം ഫാന്‍ കറങ്ങി തീര്‍ത്തപ്പോള്‍ അവനും ഞാനും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി . അവന്റെ പുരികം ഇനിയെന്ത് എന്നുള്ള ചോദ്യം എന്റെ നേരെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ചോദ്യചിഹ്നം പോലെ വളഞ്ഞു . ഉത്തരം അറിയാത്തത് കൊണ്ട് ഞാനും എന്റെ പുരികം അത് പോലെ വളച്ചു . ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങളില്ല എന്ന് മുറിയില്‍ കാലിയായി ഇരുന്ന മദ്യ കുപ്പി ഞങ്ങളെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചു.ആ ഉത്തരം ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും ശരി വച്ചു.പിന്നെ അമാന്തിച്ചില്ല , തീപിടിചെന്നു fireforce ഇല്‍ അറിയിപ്പ് കിട്ടുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന സ്പീഡില്‍ ഞാനും അവനും സെക്കന്റ്‌ കള്‍ക്കുള്ളില്‍ റെഡി ആയി ഇറങ്ങി.

ഗേറ്റ് തുറന്നു റോഡ്‌ ഇല്‍ ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചാടികടക്കേണ്ട hurdles കണ്ടു . എന്നും ചാടി കടക്കുന്ന കാരണം പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല . hurdles എന്നുദ്ദേശിച്ചത് പശുവിന്റെ കയറാണ്. ഞങ്ങളുടെ വീടിനു നേരെ എതിരെ താമസിക്കുന്ന ഒരു തമിഴന്റെ പശുക്കള്‍ ആണ് . നാലെണ്ണം . അങ്ങേര്‍ പശുവിനെ റോഡില്‍ അല്ലാതെ കെട്ടില്ല. പശുക്കള്‍ എല്ലാം നല്ല തിരിച്ചറിവുള്ള ഇനവും ആണ്. ഉദാഹരണത്തിന് ഒരു പശുവിനെ റോഡിന്‍റെ ഇടതു വശത്താണ് കെട്ടിയിരിക്കുന്നതെങ്കില്‍ , വലതു വശത്ത് കിടക്കുന്ന പുല്ലും വൈക്കോലും മാത്രമേ തിന്നു , അല്ലെങ്കില്‍ അതിനു ദഹനകേട്‌ വരും . അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ദിവസേന രാവിലെയും വൈകീട്ടും വ്യായാമത്തിനായി തീര്‍ത്തിരിക്കുന്ന hurdles ചാടുമ്പോള്‍ എങ്ങാനും കാല് തെറ്റിയാല്‍ പോഗോ ചാനലില്‍ target മിസ്സ്‌ ആയി ചെളിക്കുഴിയില്‍ വീഴുന്നവന്റെ അവസ്ഥ പോലെയാണ് . വീഴുന്നത് ചെളിയില്‍ ആണെങ്കില്‍ സഹിക്കാമായിരുന്നു . പുര നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ആ 4 തരുണീമണികള്‍ക്കും കൂടിയുള്ള hitler ചേട്ടനായി ആ തമിഴന്‍ കാരണവര്‍ എപ്പോളും റോഡില്‍ തന്നെ കാണും.

പശുക്കളുടെ ചേട്ടനായി ഞങ്ങള്‍ അങ്ങേരെ വിളിക്കാന്‍ വേറെ കാരണവും ഉണ്ട് . പശുക്കല്കും അങ്ങേര്‍ക്കും ഒരേ ലുക്ക്‌ ആണ് . മെലിഞ്ഞു എല്ലുന്തിയ ശരീരം .ദേഹത്ത് എപ്പോളും ചെളി ഉണ്ടാവും .ഏതാണ്ട് പശുവിന്റെ പോലെയുള്ള ശബ്ദവും. പശുവിനു തൊഴുത്തും അങ്ങേര്‍ക്കു വീടും ഉണ്ടെങ്കിലും ഇവരെല്ലാം റോഡില്‍ തന്നെയാണ് കിടപ്പ്.അങ്ങേരോടും പശുക്കളോടും ഉള്ള ദേഷ്യം മുഴുവന്‍ മനസ്സില്‍ ആവാഹിച്ചു hurdles മുഴുവന്‍ ചാടിക്കടന്നു അടുത്ത പോക്കറ്റ്‌ റോഡ്‌ പിടിച്ചു മെയിന്‍ റോഡില്‍ ചെന്നു


അന്ന് ഓള്‍ഡ്‌ മഹാബലിപുരം റോഡിന്റെ പണി നടക്കുന്ന സമയമാണ്. ഒരു സൈക്കിള്‍ പോയാല്‍ മണല്‍ക്കാറ്റ് അടിക്കുന്ന പോലെയാണ് . പക്ഷെ ഇതൊന്നും ഞങ്ങളെ തളര്‍ത്തിയില്ല. അടുത്ത വൈന്‍ ഷോപ്പിന്റെ മുന്നില്‍ ഞങ്ങള്‍ നടരാജ വണ്ടി നിര്‍ത്തി . ഒരു മൊട്ടു സൂചി കേറ്റാനുള്ള സ്ഥലം കിട്ടിയാല്‍ ഞാന്‍ അതിലൂടെ കടന്നു പോകുമെന്നുള്ളത് കൊണ്ട് മദ്യം പെട്ടെന്ന്‍ കിട്ടി. അടുത്ത കടയില്‍ കയറി touchings ഉം വാങ്ങി hurdles ഒക്കെ ചാടിക്കടന്നു വീട് പിടിച്ചു.

നേരെ terrace ലേക്ക് , ഓരോ ബിയര്‍ അടിച്ചതും , ജിജേഷ് ന്റെ അധ്യക്ഷത്തില്‍ ഞാന്‍ സാംസ്‌കാരിക സമ്മേളനം തുടങ്ങി.. പാട്ടുകള്‍ മൂര്‍ദ്ധന്യാവസ്ഥയില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ , hitler ടെ സുന്ദരികളും സംഗീതാഭിരുചി ഉള്ളവരും ആയ 4 സഹോദരികളും ഞങ്ങള്‍ടെ പാട്ട് ഏറ്റു പാടും . Hitler ടെ ശബ്ദവും ഇടയ്ക്കിടെ കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു .

അവസാനം ബിയര്‍ ബോട്ടിലുകള്‍ എടുത്തു വച്ചു ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി വീണ്ടും കവല ലക്ഷ്യമാക്കി ഇറങ്ങി .

പുറത്തു കടന്നു ഗേറ്റ് ചാരിയതും പിന്നില്‍ നിന്നും " എന്ന പണ്ണിയിട്ടിരുക്കേണ്ട ? യെങ്കള്‍ക്കൊന്നും തൂങ്ക വേണ്ടമ"? ഇത്രെയേ എനിക്കു മനസ്സിലായുള്ളു .. പിന്നെ തമിഴില്‍ വേറെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു .

hitler അണ്ണനാണ്.

കൃഷ്ണന്‍ കുട്ടി നായര്‍ നില്‍ക്കുന്ന പോലെ അങ്ങേര്‍ ഫുള്‍ amphere ഇല്‍ കത്തി നില്‍ക്കുവാണ്.

ഇത് കേട്ടതും അന്ന് വരെ hurdles ചാടിയ ഊര്‍ജ്ജം മുഴുവന്‍ ശബ്ദത്തില്‍ ആവാഹിച്ച്‌ ജിജേഷ് : "ഉള്ളെ പോയി തൂങ്കിട് "

ഈശ്വര ഇവനീ തമിഴ് ഒക്കെ എപ്പോ പഠിച്ചു ? ഞാന്‍ അന്തം വിട്ടു.

തമിഴന്‍ :" എന്നാടാ സോല്ലുരത് ? ഇത് യെന്‍ ഏരിയ . ഒത വാങ്ങിടുവെന്‍ ?"

"എന്താ പറയുന്നേ ?അങ്ങേരടെ ഏരിയ ആണ് " - ഇത് രണ്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലായി . ബാക്കിയൊന്നും പിടികിട്ടിയില്ല

ജിജേഷ് : ഒതപ്പാന്‍ ഇങ്ങോട്ട് വാ ., കാണിച്ചു തരാം ..

ഇതെന്തു തമിഴ് ?

പിന്നെ എന്നെ കൊണ്ടാവുന്ന "തമിഴാളത്തില്‍" ഞാന്‍ ജിജേഷ് നെ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു. അങ്ങേര്‍ എന്താണെന്നു പറയുന്നെതെന്നു എനിക്കൊരു പിടിയും കിട്ടിയില്ല ..( ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് അങ്ങേര്കും മനസ്സിലായി കാണില്ല).

എന്തായാലും ഒരു ഭീകരാന്തരീക്ഷം അവിടെ ഉണ്ടായി..

സമയം ഏകദേശം 11 നോട് അടുത്തതിനാല്‍ അവിടെ ആളുകളൊന്നും കൂടിയില്ല .

പിന്നെ ജിജേഷ് നെയും കൂടി പതുക്കെ ഞാന്‍ അവിടെ നിന്നും നീങ്ങി . ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ അവനോടു ചോദിച്ചു

"യെടാ, അങ്ങേര്‍ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഒതപ്പും എന്ന് പറയുന്നുണ്ടയിരുന്നല്ലോ. അതെന്താണ് സംഭവം ? "

"അങ്ങേര്‍ തല്ലുമെന്നാണ് പറഞ്ഞെ "

ഈശ്വര ..ഒരടിയാണോ മുടി നാരിഴക്ക്‌ മിസ്സ്‌ ആയി പോയത്? അങ്ങേര്‍ തിരിച്ചു ചെല്ലുമ്പോള്‍ ആളെകൂടി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാകുമോ?ശരീര പ്രകൃതി കണക്കിലെടുത്താല്‍ അങ്ങേര്‍ക്കു ഞങ്ങടെ കൂട്ടത്തില്‍ അടിക്കാന്‍ പറ്റുന്നത് എന്നെ മാത്രമാണ്. ഇന്നല്ലെങ്കില്‍ നാളെ പണി തരുമോ? ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ നിന്നും കഴിക്കുന്ന ചിക്കന്‍ friedrice ലേക്ക് വീണു,

കഴിചു കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു ചെന്നപ്പോള്‍ അങ്ങേര്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല . hurdles ഒക്കെ ചാടി കടന്നു വീടിലെത്തി , ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുന്നതിനു മുന്‍പേ താഴെ hitler അണ്ണന്‍ ആളെ കൂട്ടി വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കാനും മറന്നില്ല . .. പേടിച്ചിട്ടല്ല , ഒരു യുദ്ധമാവുമ്പോള്‍ ഇരുവശവും ഒരുങ്ങിയിരിക്കണമല്ലോ... അവര്‍ തല്ലാനും ഞങ്ങള്‍ ഓടാനും :)...

ശുഭം ..

9 comments:

  1. ഠേ! ആദ്യത്തെ തേങ്ങ എന്റെ വക!

    തുടക്കം കലക്കി ബിമലെ.. അന്ന് ഞാനും ലോമറും കൂടി ആര്‍ക്കാ ആദ്യം തല്ലു കിട്ടുക എന്ന് ബെറ്റ് വച്ചത് ഇപ്പഴും ഓര്‍മയുണ്ട്. തലനാരിഴക്ക് അടി മിസ്സ്‌ ആയതു കൊണ്ട് ബെറ്റ് വച്ച തുക ആര്‍ക്കും കിട്ടിയില്ല!

    ഇനിയും കഥകള്‍ പോരട്ടെ:)

    ReplyDelete
  2. നീ പറഞ്ഞ തമിഴ് കേട്ടിട്ടായിരിക്കും അങ്ങേര്‍ അന്ന് തല്ലാതെ വിട്ടത് :) .

    നിന്നോട് ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാന്‍ പറഞ്ഞത് വേറെ ഒന്നും കൊണ്ടല്ല , പത്തു നാപ്പതു വയസായിട്ടും മീശ മുളച്ചില്ല എന്ന ഒറ്റ കാരണത്തില്‍ പയ്യന്‍സ് എന്നും പറഞ്ഞു ഓരോരുത്തര്‍ക്ക് ഇവിടെ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാമെങ്കില്‍ പിന്നെ നിനക്കും എഴുതാമല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചാ

    ReplyDelete
  3. mmm nalla thudakkam !!! but collegil(pudukadil) ee performance(beer) unddayirunnel ethra blog ezhuthaanulla items kittiyene !!! thalanaarizhakku miss aayathum allaathathum ....
    ne ways keep it up !!!

    ReplyDelete
  4. ശെ.....ആ പ്രതിഭ അന്ന് ഞാന്‍ കാണാതെ പോയല്ലോ !!!
    big loss for both of us !!!

    ReplyDelete
  5. Nannaayittundu Bimale

    Aduthathu Udane Pratheekshiykkunnu

    Happy Blogging

    ReplyDelete
  6. Kollam Bimale... ingane yadarthasambhavangal athum rasakaramaya sambhavangal iniyum undavumallo.. ellam irakkadey... nammude kodai trip angane angane endokke...

    regards
    Nandu

    ReplyDelete
  7. Aadhyathe blog thanne kalakki..Welcome to the blogosphere and keep blogging..Good one!

    ReplyDelete
  8. അളിയാ കൊള്ളാം.. സംഭവ‌ബഹുല‌മായ ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകള്‍ ഇനിയും പോരട്ടെ.

    ReplyDelete
  9. നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..

    ReplyDelete

ഒന്നും പറയാനില്ലെ?